Na drugie "qatsi" Reggiego nie trzeba było długo czekać. Zaledwie pięć lat. Tym razem reżyser skupił się na ginącym świecie kultur pierwotnych. Reggio wielkim sentymentem daży ten umierający, czy raczej przekształcający się świat. I znów obraz i dźwięk tworzą cudowną całość, która wciąga emocjonalnie. Lecz i tym razem obraz Reggio jest niezwykle przewrotny, ponieważ świat cywilizacji białych zostaje zepchnięty na margines, jednak nie da się nie myśleć o nim, o tym co zyskuje się a co też traci na rozwoju cywilizacji. Pozornie jednostronny film, jest w gruncie rzeczy impresją niezwykle głęboką i nie do końca tak jednoznaczną jak by się mogło wydawać.